ရင်ဘတ်..ရင်ဘတ်ချင်း ပ၇မ်းပတာ
အဘတ်ခံလိုက်ရတာထက် ခံပြင်းစရာကောင်းတာမရှိဘူး
အဲဒီလို.......
ခြောက်ခြောက်ခြားခြား ငါ လန့်နိုးလာတဲ့ သံစဉ်မှာ
ငါ ဆိုညည်းချင်တဲ့ သီချင်းဟာ ကစဉ်ကလျား ကီးလွဲသွားခဲ့တယ်....။
ရှေ့နောက် မညီတော့တဲ့ အာရုံခံစားမှု့ကလည်း
ဘယ်ချိုမြိန်မှု့ကိုမှ ဖြောင့်ချက်မပေးနိုင်
ဆန္ဒတွေ လျှာကိုက်အဆုံးသတ်လိုက်မှု့မှာ
ဆာလောင်မှု့တိုင်းက ပြန်ရှင်သန်ခွင့်မရှိဘူးဆိုတော့
ငါဟာ..အဲဒီအိမ္မက္ကို
ရှေတည့်တည့်က မိုက်ကြည့်လေးတောင်မကြည့်ရဲ့ခဲ့တော့ဘူး.....။
တရံတခါ ....
မျှော်လင့်ချက်တွေ ကိုင်းညွှတ်ရင်း
ရှင်သန်ခြင်းတွေမျိုးဆက်ပွားမပွားဆိုတာ
အတွေးတွေ ဇက်ကြောတတ်တဲ့အထိ
မက်မက်ယှက်ယှက် လူရာ၀င်ကြည့်မိတယ်
သြော်..ငါ့ဘ၀မှာ ဆန္ဒဆိုတာ တကယ်တော့
အကြေကောက် အကောက်ခံလိုက်ရတာပါပဲ......။
ရက္ကို လနဲ့စားရင်း
လကို နှစ်နဲ့ ဒရောသောပါး ဆွဲခေါ်ခဲ့တာတောင်
ညဟာဘယ်တော့သောအခါမှ ....
လကွယ်ဖို့သက်သက်ပဲမကြိုးစားလောက်ပါဘူးဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့
အိမ်မက်ရဲ့ အက်ကွဲအပိုင်းအစအချို့
ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ကိုင်ရင်း
ငါ့တစ်နေ့စာမှတ်တမ်းဟာငိုကြွေးခြင်းနဲ့အတူ ထူထဲလာခဲ့တယ်.......။
ခင်များ..အဲလိုမကြည့်နဲ့..
မကြည့်ပါနဲ့..မကြည့်ပါနဲ့ဗျာ...
မေ့ပစ်ဖို့ကြိုးစားနေတဲ့ ငိုကြွေးသံတွေကို သနားပါတယ်ဆိုတဲ့အကြည့်က
ရင်ကိုထိချက်ပိုပြင်းလွန်းတယ်...
စုတ်တစ်ချက် သပ်ပေးမယ့်သူရှိတိုင်း ငိုကြွေးခြင်းကိုရပ်တန့်ခိုင်းဖို့မစဉ်းစားနဲ့
ခပ်မှိန်မှိန်လင်းခွင့်မရတဲ့ ချောင်တစ်နေရာကနေ စာနာမှု့တရားဆိုတာကို
ကျုပ်က ဂုဏ်သိက္ခာရှိရှိလေး ကျိန်ဆဲနေချင်သေးတာ....။
စစ်သွေးညို (၂၇.၁၂.၂၀၁၃) 7:41 AM
No comments:
Post a Comment